Kitaplığım: Harcandık

5 Nisan 2008 Cumartesi

Harcandık

Kimimiz sevdik harcandık...

Kimimiz güvendik harcandık...

Kimimiz umut doluyduk harcandık...

Mektup yayınları/Emine ŞENLİKOĞLU

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Nazan Bekiroğlu

Nazan Bekiroğlu'nun uzun zamandır beklenen kitabı "Lâ- Sonsuzluk Hecesi" okuruyla buluştu. Lâ, Adem'in hikayesi. İnsanın genel gerçeğini Adem'in temsil ettiğini düşünen yazar, bu hikayeye Havva dahil herkesin Adem için ve Adem'le ilgileri oranında girdiklerini söylüyor. Yusuf İle Züleyha'da, Nun Masalları'nda ve İsim İle Ateş Arasında'da olduğu gibi bu romanında da okurunu geçmişe hem de en eskiye götüren yazar, bu durumu araştırıcı mizacı ve merak duygusuyla ilişkilendiriyor. Bekiroğlu, eskiyi anlatmanın, bugünü ıskalamak olmadığını da söylüyor: "Eski gibi görünen kahramanlar ve olaylar bu günü ve yarını da temsil eden evrensel doğruların göstericisidirler."

İslami Benliğin İçyüzü / Muhammed İkbal / Hece Yayınları

Felsefî bir anlatımla kaleme alınan elinizdeki eserin dikkatli incelenmesi sonucunda çok faydalı olacağı inancındayız. Çünkü İkbal’in her mısraı ciltler dolduracak manalarla yüklüdür. Zaten bundan dolayı eserleri şerh edilmiştir.Dr. Ali Yüksel... İkbal’in Arapçası da kuvvetli. İlmi, irfanı, kudret-i şairanesi benimkilerle kabil-i kıyas değeri, çok yüksek. Mehmet Âkif Ersoy...Muhammed İkbal, İslâm kültürünün insanlığa kazandırdığı bir fikir adamıdır. İkbal, bu ailenin çocuğu ve bu kültürün ürünüdür. Filozof, siyasetçi, mücahid, İslâm’ı bilen, şair, Doğu ile Batının kültürüne sahip bir kişidir....Dr. Ali Şeriati

Semiha Ayverdi / Kubbealtı Neşriyatı

'Handır bu gönlüm, ya misafirhane...Dert konuklar, derman konuklar, hayal konuklar, melal konuklar; mümkün konuklar, muhal konuklar. Hele hasret, hiç çıkmaz ordan, çıkmaz ordan. Handır bu gönlüm, yıkık, dökük... Fakir konuklar, zengin konuklar, alim konuklar, cahil konuklar; gelen konuklar, geçen konuklar. Hele bir hancı vardır, hiç çıkmaz ordan, çıkmaz ordan.' Çocuktum, ufacıktım, ama yüreğimde koca bir dert, koca bir acı, koca bir ateş vardı. Hüzün müydü, melal miydi, istek miydi, hasret miydi, neydi ki? Ben büyüdüm, o büyüdü. Yel esti eyyam geçti... Günler günleri, geceler geceleri, aylar ayları, yıllar yılları kovaladı durdu. Artık onu içime sığdıramaz oldum Bu, ne hüzündü, ne kederdi, ne sevinçti, ne istekti, ne de melal... Meğer bu, senden bir haberci, bir sözcü, bir müjdeciymiş, ne bilirdim ben? ” 'Ey yalnızlığımın kapısını çalan! Acımın içinden sesin geliyor. Biraz memnun, biraz mahzun, sıcak, mahrem sesin geliyor. Ey yüreğimin eşiğini atlayan! Derdimin içinden devan geliyor. Biraz acı, biraz tatlı, hem şifalı, hem sefalı, kâh sitemkâr, kâhi şâdân, sesin geliyor, sesin geliyor.' 'Söyledin. Yıllar ve yıllardır, neler neler söyledin. Her biri çağladı, yaprak yaprak döküldü, birikip hazinelerim doldu. Kıyametler gelip geçse, bunlar eksilmez tükenmez, ey varlığının hırsızı olduğum Devletli... eskimez, tükenmez. Şimdi susuyorsun. Fakat karanlıkları boydan boya kesen şimşek gibi, sükûtundaki o heybetli esrarın dilinde, gene gökten sahife sahife inen bir semavi kitabın belagatı var. Kanlı bir meydana dönmüş yüreğim üstüne yemin ederim ki, bu sükûtun, sanki binlerce dudak kesilip gene veriyor, veriyor. Bundan sonra ister söyle, ister sus, istersen sadece dinle. Ama cümle alem şuna inansın ki, evvelce söylemediklerin de, bugün sükûtunun kuytuluklarında konuşuyor.' 'Dua edecektim, içimden bir ateş yükseldi, kelamımı, meramımı yakıp kül etti. Bir ses duydum: sen mi idin, yoksa ben mi? ' 'Hayatın ve ölümün gizli ve aşikar imtihanlarından sana sığınırım ya Rabbim...' 'Mektubumu elim yazmadı. Yok, yok benim yazıcım gönlümdür. Hayır, eksik söyledim... ne elim var ne de gönlüm... çenk de sen, mızrap da. Ama bilmem ki ne zaman, sen ben, demekten kurtulacağım? ' 'Hasret bir han, ben hancıyım. Hasret bir yol, ben yolcuyum. Hasret kalem, bense yazı. Hasret mizan, bense mahşer. Hasret bir saz, ben bin nağme. Hasret çile, bense derviş. Hasret çarmıh, ben bir mahlukum. Hasret kılıç, bense şehit. Hasret derya, ben bin dalga... Yüzer yüzer yüzücüyüm. Hasret sırat, ben bir yolcu. Geçer, geçer, geçiciyim.'

Semerkant / Amin Maalouf /Esin Talu-Çelikkan tarafından Türkçe'ye çevrilmiştir.Yapı Kredi Yayınları

Semerkant; Ömer Hayyam, Vezir Nizam-ül Mülk ve Hasan Sabbah'ın yaşadığı; Büyük Selçuklu Devleti ile Karahanlı Devleti mücadelelerin ve mezhep kavgalarının olduğu 11. yüzyılda başlıyor. Baş karakter Ömer Hayyam'ın Semerkant'tan, Selçuklu başkenti İsfahan'a olan hikayesi ve Selçuklu politikalarındaki etkisi anlatılıyor. Bu öykü, Ömer Hayyam'ın Rabaiyat'ının Hasan Sabbah'ın ajanlarının eliyle Alamut Kalesine taşınmasıyla bitiyor.İkinci uzun bölüm ise Fransız asıllı Amerikalı gazeteci Benjamin O. Lesly'in 20. yüzyıl'ın başında İran'a Şahlık rejimi dönemindeki ziyaretlerini ve bu sıradaki İran üstündeki emperyal politikaları anlatıyor. Kitap, Rubayiat'ın Titanik'te taşınırken batıp, kaybolmasıyla bitiyor. İkinci uzun bölüm ise Fransız asıllı Amerikalı gazeteci Benjamin O. Lesly'in 20. yüzyıl'ın başında İran'a Şahlık rejimi dönemindeki ziyaretlerini ve bu sıradaki İran üstündeki emperyal politikaları anlatıyor. Kitap, Rubayiat'ın Titanik'te taşınırken batıp, kaybolmasıyla bitiyor. Amin Maalouf, Doğu'ya, İran'a bakıyor. Ömer Hayyam'ın Rubaiyat'ının çevresinde dönen içiçe iki öykü...

Alev Alatlı / ZAMAN KİTAP

Belki de bu yüzyılda insanın en çok kullanması gereken kelime "Hayır!" olmalı. Ne var ki, ''Evet''in ervaçta olduğu bir zamana tanıklık ediyoruz. Bu anlamda Alev alatlı''nın yazılarıyla zamanını yorumlayarak çizdiği haritada; işaretlenmiş ne çok "Hayır!" olduğunu göreceksiniz. Yazarın çağına tanıklığı vicdani bir sorumluluk iken, ülkemizdeki çoğu güçlü kalemin, aksine bir yönelişle Batılılaşma helecanı içinde hazır gündemler peşinde durduğunu söylemek üzüyor bizleri. Alev Alatlı''nın bakışı ve duruşuyla gündemdeki olayları yeniden okuyabilmek için bir araya gelen bu yazılar, "Şimdi Değilse Ne zaman?" sorusunu da yineleyerek tanımlıyor kendini. ''Hayır Diyebilmeli İnsan''la yeni bir pencere açılıyor zihinlerimizde... Bu kitapta, yüksek sesle, inançla ve inatla söylediklerini bir şekilde bizlere duyurmayı başaran yazarımızın, ulusal ve uluslararası gündemlere ilişkin tezlerini açık ve net duruşlarla yaptığı eleştirel yaklaşımlarını okurken; yine, Zaman''da yayımlanmış uzun soluklu bir röportajı da bulma imkanımız olacak...

Ölüler Bekler / Dıdo Sotırıu / Arion Yayınevi / çeviren:Kriton Dinçmen

'Şayet büyükler, felaket karşısında çocukların nasıl kahrolduklarını ve acı çektiklerini bilselerdi, belki de, dünya daha yumuşak olurdu. Neden, neden oluyor tüm bunlar? Hangi millete ait olursa olsun, hiç bir baba çocuğunun ağlamasını istemez ve nasıl oluyor da, tüm babalar, bir an içinde, diğer babaların çocuklarının ağlamaları için ellerinden geleni yapar? Neden bizler Hasan ve Ali'nin çocuklarını öldürdük ve neden Hasan ve Ali de çocuklarımızı kestiler? Yıllarca o topraklarda Türklerle yanyana, yaşadık. Onlar bize gülümsüyor, bizler de onlara gülümsüyorduk. Onlar bizleri böylesine bol hediyeye boğuyor, bizler de hediyelerin en güzelini onlara veriyorduk... Ve, oralarda kilise çanları çalarken hoca'nın namazı da etrafa yayılıyor, bizler Paskalya'yı kutlarken onlar da Bayram'ı kutluyor, karşılıklı birbirimize iyi niyetlerimizi ve saygılarımızı sunuyorduk. Nedir? Mutluluğu ve canlıları öldüren, sevgili evcikleri yakıp insanları mateme boğan, insanları akıllarından eden ve savaş dedikleri o korkunç şey nedir?...'

Küçük Mutluluklar / İkbal Gürpınar / Yakomoz Yayınları

Gözbebeğimiz gibi baktığımız, gerekli tüm ihtimamı gösterdiğimiz hâlde solan, büyümeyen, çiçek açmayan bitkilerimizi düşündüm. Evlerimizde, suyunu, vitaminini, gübresini verdiğimiz, uygun yere yerleştirdiğimiz, özenle baktığımız hâlde bitkilerimiz çiçek açmazken, bütün engellere rağmen kayalıklardaki çiçeklerin tüm güzelliklerini sergilemesinin nedeni ne olabilirdi acaba? Hani, özel odaları, öğretmenleri, son model cep telefonları varken sınıfta kalan çocuklarımıza inat, gecekonduda yaşayan öğrencilerin takdirname alması, en iyi okulları kazanması gibi... Sanırım bu, bir azim meselesi, Yeter ki isteyelim, içimizden gelsin, bir işi başarma isteği olsun yüreğimizde... İşte o zaman çelik teller bile bizi engelleyemez. Etme etmeyen yere Ekme bitmeyen yere Ayak nasıl gidecek Gönül gitmeyen yere bu beyti Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretlerinin torunlarından Hakkı İbrahimhakkıoğlu yazmış Önce dilime sonra yüreğime takıldı bu söz....

Aşk Coğrafyasında Konuşmalar

Destek Yayınları / Politik Araştırma Dizisi...Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Şirin gibi hikâyelerimiz var. Bugün bile yüzlerce türkümüz, bu hikâyelerden alınmadır. Bu aşıklar, çok acı çekerler ama buluşamazlar. Hikâyenin sonu ise çok enteresandır. Aslı, gerdeğe girmek için düğmelerini çözerken elbisesi alev alır, yanar. Kerem de yanar. Aşkla yanarlar ve yine buluşamazlar. Fakat hikâye burada da bitmez. Kerem ile Aslı'nın külleri kalır ve küller birbirine karışır..İşte Anadolu toprakları: Kayseri, Erzurum, Bursa, İskenderun... Kerem ile Aslı'nın külü. Bu topraklarda anneannelerimiz, dedelerimiz, birbirinin küllerine karıştı. Biz burada insanlığın külüne karıştık. En çok ziyaret edilen, tarihin en çok mezar adları taşıyan, sandukaların, kral mezarlarının, evliya türbelerinin en çok olduğu topraklardayız. Bu topraklar, Kerem ile Aslı'nın külüdür ve bu kül, bizi ilahi tutkallarla bağladı. Şimdi bize etnik ayrımcılık dayatıyorlar. Ama hiçbirimizin annesi, babamıza aşık olurken, 'bu, inşallah Çerkez'dir, Boşnak'tır' demedi. Ancak hepimizin annesi ve babası, bir düğünde karşılaştıkları zaman, 'seni yaratan ne güzel yaratmış, ben sana kurban olayım' demiştir. Biz, Allah'ın yarattığı her insana evlenirken kurban olduk, çoluk çocuk kurban olduk. Bu topraklara da kurban olduk. Biz, şehirlerimizi böyle kurduk. Birliğimizin temelinde, bu aşk felsefesi, bu evliyalar ve bizi kardeş yapan bu türküler, bu halaylar, bu kemençeler yatıyor....

Has Bahçenin Gonca Gülü / Muhterm yüceyılmaz/ Nesil Yayınları

Babası; dünyayı titreten, Orta Avrupa'nın fatihi, Akdeniz'in hükümdarı, mührünü Kuzey Afrika'dan Hicaz'a kadar geniş bir bölgeye vuran, şahlar şahı, Batılıların "Muhteşem Süleyman" unvanıyla andığı Kanuni Sultan Süleyman'dır. Annesi; ilk ismi Roxelanne olan, Polonya asıllı, Osmanlı siyasetine doğrudan müdahale edebilen İlk hanım sultan, bazı şehzadelerin ve veziriazamların katlinde payı olmakla itham edilen Hürrem Sultan'dır. Ama o, babasının kudretine de annesinin hırsına da sahip değildir. Taht mücadelelerinde kardeşlerinin yitip gittiğini gören, sarayın protokol kuralları altında ruhu bîr kuş gibi mengene arasına sıkışan, ihtiyaç duyduğu sevgi yerine bürokrasinin soğuk yüzüyle karşılaşan, ürkek, kırılgan bir sultandır o. Dünyanın en gözde sarayında doğar, ama saray kendisi için altın ı'ir kafesten farksızdır. Hafakanlar basan yüreğinin dalgalarını , dindirmek için uğraşlar bulur kendine. Su üzerinde dans eden resimlere, ebruya merak salar, hayır hasenat işlerine vakfeder kendini, ama nafile...adeçe bir sultanın değil, bir insanın, bir yüreğin, kırılgan bir ruhun, Mihrimah'ın romanı...

Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk / İskender Pala/ Kapı Yayınları

Gök kubbenin altında insanın ruhunu soyan kötülükler ve giyindiren aşklar adına... Doğu ak ejder yılında başladı yirmi üç bin yıllık gizem...Uzayın sonsuzluğuna açılan kapıyı keşfe çıkmış bilge rahipler, uğruna topluca can verdikleri bir sırrın, binlerce yıl sonra, bir şair tarafından aşkın derin katmanlarına saklanarak korunacağını bilselerdi... Siruş başlıklı murassa hançerin kabzasına parmak izlerini bırakanlar, daha avuçlarının sıcaklığı gitmeden hançer kınında kan biriktiğini bilselerdi...Bağdat, İstanbul, Roma, Paris ve diğerleri; kıyılarına vuran yeni aşkın, bütün eski tarihlerini dolduracak yoğunlukta olduğunu bilselerdi...Bilgeler, katiller, asiller ve sevgililer; ellerinde tuttukları kitabın alev almaya hazır bir aşk külçesine dönüşmek üzere olduğunu bilselerdi... Şair, ipeksi dizeleri arasına hayaller gibi sakladığı şifrelerin hoyrat ellerde ihtirasla parçalandığını, sonsuzluk şarabına kadeh yaptığı gelincik yapraklarının kinle dağıtıldığını bilseydi... Ve şimdi kim bilebilir neler olacağını, Babil uyandığı zaman? ! ..

Beş Sevgi Dili / Gary Chapman / Sistem Yayıncılık

Yazara göre insanlar, sevgiyi farklı şekillerde ifade ederler ve algılarlar. Yazar bunları beş sevgi dili olarak belirlemiştir. Bunlar; 1. Onay sözleri 2. Nitelikli beraberlik 3. Armağan alma 4. Hizmet davranışları 5. Fiziksel temastır Birinci sevgi dili olan "onay sözleri" nde yazar sevgiyi duygusal olarak ifade etmenin yolunun, onu oluşturacak sözleri kullanmak olduğunu belirtmektedir. Sözlü iltifatlar veya takdir sözleri sevgiyi güçlü bir şekilde iletir. Sevginin hedefi, istenilen bir şeyi elde etmek değil, sevilen kişinin saadeti için bir şeyler yapmaktır. Sözel iltifatlarda bulunmak, eşlere onaylayıcı sözleri ifade etmenin yalnızca bir yoludur. Eşlerin kendilerini güvensiz hissettiği alanlardaki gizli potansiyeli, cesaret verici sözlerle harekete geçebilir. Kişilerin sahip olduğu bir ilgi alanını geliştirmesi için cesaret verici sözlere ihtiyaçları vardır. Cesaret verme, duyguları sezinlemeyi ve dünyayı eşlerin gözüyle görmeyi gerektirir. Bu nedenle öncelikle eşlerin bir birleri için neyin önemli olduğunun arayışı içinde olmaları gerektiğinin önemine değinilmektedir. Sevginin sevecen olduğu, sevecen sözlerin kullanılması gerektiği, yüksek, sert bir sesle ifade edilen sözlerin sevgiyi değil, bir yargılama ve kınama ifadesini yansıtacağı üzerinde durulmaktadır. İkinci sevgi dili nitelikli beraberlikte, esas olan birisine bütün dikkatin verilmesidir. Bu sevgi dilinin ana yönü, birisi ile birlikte olmaktır. Bu da odaklanmış ilgi ile mümkündür. Nitelikli sohbet onay sözlerinden farklıdır. Onay sözleri söylenilenler üzerinde odaklanır. Oysa nitelikli sohbet işitilenler üzerinde odaklanmıştır. Bu konuda dikkat edilmesi gereken hususlar; konuşurken göz temasının sürdürülmesi, dinlerken başka bir şeyle meşgul olunmaması, duyguların açığa çıkmasına özen gösterilmesi, vücut dilinin gözlemlenmesi ve konuşanın sözünün kesilmemesidir. Nitelikli sohbetin yalnızca anlayarak dinlemeyi değil, aynı zamanda kendini açıklamayı da gerektirdiği açıklanmaktadır. Fiziksel temas sevgiyi iletme yollarından birisidir. Evlilikteki sevgiyi iletmek için de güçlü bir araçtır ve bazı insanlar için öncelikli sevgi dilidir. Bazı insanlar fiziksel temas olmadan sevildiklerini hissetmezler. Onunla sevgi depoları doludur ve eşlerinin sevgisi konusunda kendilerini güvende hissederler. Bir ilişkiyi yaratan da bozan da fiziksel temastır. Bu dil sevgiyi olduğu kadar nefreti de iletebilir. Yazar çeşitli nedenlerle özellikle evliliklerinde mücadele yaşayan çiftler için böyle bir çalışma rehberi hazırlamıştır. Eşle arasındaki sevgi dilini öğrenmek ve konuşmak için yoğun çaba harcanmalıdır.

GÜNLÜKLERİN IŞIĞINDA TANPINAR'LA BAŞBAŞA

İnci Enginün - Zeynep Kerman Dergah yayınları BİR GÜL BU KARANLIKLARDA Bir gül bu karanlıklarda Sükute kendini mercan Bir kadeh gibi sunmada Zamanın aralığından. Başında bu mucizenin Sesler, kokular ve renkler Ebediyete kadar derin Bir anın vadiyle bekler. Ve diyor fecirden berrak Sesiyle her ürperişte Geceyi yumuşatarak Bütün gözyaşlarım işte. Serinletmesin, ne çıkar Bu ümitsiz yalvarışı Hiç bir meyve ve pınar Ne de günlerin akışı. Yetmez mi bu müjde sana Aydınlatırsam alnını Ben her rüyayı zamana Taşıyan yıldız kervanı.

Kabir Azabından Kurtuluş Yolları

Yazar: Ali Abdullah et-Tahtavi....Beyhaki eş-Şuab-ul iman da Bilal ibn Said'den şu sözü aktarır:Kabir her gün seslenir: Ben gurbet, yalnızlık, kurtçuk eviyim. Ben Cehennem çukurlarından bir çukurum, ya da Cennet bahçelerinden bir bahçeyim. Mü'min mezarına konulduğunda yeryüzü onun altından konuşur ve Sen üzerimde yürürken seni seviyordum, peki ya içime girip de yakınlaştığımda! Ne yapacağım göreceksin der. Göz alabildiğince genişler. Kafir konulduğunda Vallahi sen üzerimde yürüyorken sana buğz ediyordum, öyleyse yakınlaştığımda ne yapacağımı göreceksin! Onu öyle bir sarar ki kaburgaları dağılır.